Bilinçaltının en ilginç özelliklerinden biri gerekçelere bakış açısıdır.Bir mağazada yapılan deneyde, elbise almak için kasada kuyrukta bekleyen insanlara, yeni gelen kişi sorar''Pardon, öne geçebilir miyim?'' . Kuyruktakilerin %40'ı ''Hayır''der.
''Pardon, öne geçebilir miyim? Çünkü uçağa yetişmem lazım.'' diyerek gerekçe yaratıldığındaysa, itiraz edenlerin oranı %6'ya düşüyor.
Asıl ilginç olan; yeterki gerekçe bulun, gerekçenin önemli veye önemsiz olması hiç bir şey farkettirmiyor. Yani ''Pardon, öne geçebilir miyim? Çünkü öne geçmem gerekiyor.'' diye saçma bir gerekçede bile, itiraz oranı yine %6:) Saçmalığına bakmadan, mutlaka gerekçe üretin, çünkü beyin, gerekçenin içeriğine pek de dikkatli bakmıyor.:)
Yeterince güçlü gerekçelerimiz varsa nasıllar kolay geliyor. Yapamam dediğimiz şeyleri farklı bir gerekçe için yapabiliyoruz. ABD^de ikiz kuleler yıkılmadan önce yapılan bir deneyde insanlara sorulmuş''İki kulenin arasına dev bir kalas köprü koyacağız, 1 milyon dolar için yürür müsünüz?'' diye katılımcıların hepsi hayır demiş.(Tepede, o yükseklikte rüzgarı da düşünsenize) Gerekçeyi değiştirerek ''diğer kulede çocuğunuz düşmek üzereyse kalastan geçer misiniz?'' dendiğinde katılımcıların hepsi evet demiş...
Mesela benim kitap yazamamakla ilgili hep bir gerekçem oldu. Kitap yazabilmek için daha çok zamanım olsa dedim, oldu, daha çok param olduğunda rahat yazarım dedim, oldu, bir kütüphane dolusu kitap okuduğum halde daha da okumam lazım, dedim. Yazdım ilk sayfayı belki 100 kez yazdım ama yeterince iyi olmadığı gerekçesiyle hepsi gitti çöpe. Şuan okuduğunuz kitap büyük oğlum Ömer'in söylediği bir cümle sayesinde bitirilebildi. ''Daha iyi, iyinin düşmanıdır.'' sizi bilmem benim için acayip etkiliydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder